بوح (2)

امبارح بالنسبة بالي كان يوم عجيب عامل كدة زى الأيام اللى بيجيلك فيها صدمات بس بتحصلك حالة بلاهة و برود مش لأنك مش بتحس بس لأنك مش عارف تتصرف و حاسس بالوحدة ..

بتسأل نفسك سؤال غبي من سنين مش لاقي له إجابة هو ليه الشخص الوحيد اللى ممكن تتسند عليه و يبقى كتفه فى كتفك و يسند ضهرك و ترمى حمولك و راسك علي كتفه و يبقى معاك ع الدنيا مش هو و الدنيا عليك مش موجود و سايبك لوحدك ، أكيد وجوده كان هيفرق معنوياً علي الأقل ... 

ليه الناس اللى بنحبهم فجأة يظهرلك احتمالات مكنتش على بالك أصلا ان فى لحظة ممكن تفقدهم و فى الغالب من غير أى مقدمات و لا احتمالات بتلاقيك متورط فى احساسك بالفقد ..

ليه مبنحسش بقيمة المشاعر الانسانية غير لما نخسر حد ..

ليه لما بنغرق فى الشغل علشان منفكرش عقلك الباطن طول الليل متآمر عليك و بتساعده كوابيسك أو الأرق و الوجع ..
ليه آخر الليل لما تفكر فى حد تكلمه و تفضفض معاه تلاقى حد تانى خالص مش متوقعة بيتصل يطمن عليك و يفضفض هو معاك و يخليك تنسي مؤقتا ان نفسك تفضفض و بيضحك ..

ليه لما بيتقال على حد انت بتحبه ندل لأنه خذلك و اتخلي عنك بتدافع عنه باستماتة علشان انت الوحيد اللى شايفه من جوة و حاسس بيه حتى لو بعيد و اللى يغيظ انك تقولهم أنا فخور بيه لآنه قرر يتحمل المسئولية و يبدأ الطريق حتى لو كان صعب او متأخر ، و إن معندكش أى مانع تكون انت الثمن اللى كان لازم يدفع أو القربان اللى لابد يتضحى بيه فى مقابل كل اللى حققه لنفسه و لناس معتمدة عليه و يحقق أحلامهم خطوة خطوة ..

الأم ، الحب ، الصداقة ، الونيس ، الأخوة ، العيلة حتى لو مش من دمك ، دفا حضن طفل بيحبك بكل براءة و من غير مصلحة ، الشغل ، القراءة ، السواقة بالليل ، سورة يوسف و السجدة و طه و الشرح و ....... إلخ ، نِعم كتير مبننتبهش نحمد ربنا عليها كل يوم